کاوش موضوع صنایع دستی

صنایع دستی یا کاردستی کاری است که در آن لوازم تزئینی و کاربردی تنها با استفاده از دست یا ابزار ساده ساخته می‌شود. معمولاً این کلمه به روش‌های سنتی ساختن کالاها و وسایل مختلف گفته می‌شود. استادکاری مخصوص هر یک از این موارد مهم‌ترین ملاک است. چنین چیزهایی اغلب از لحاظ فرهنگی یا مذهبی فوق‌العاده هستند. لوازمی که به صورت تولید انبوه یا با ماشین آلات مختلف ساخته می‌شوند، جزء صنایع دستی نیستند. هر اثر یا صنعتی را به راحتی نمی‌توان در زمره صنایع دستی قرار داد. برای آنکه محصولی جزو صنایع دستی شمرده شود، باید ویژگی‌هایی داشته باشد، از جمله این ویژگی‌ها می‌توان به نقش فرهنگی و هویت‌بخشی به یک ملت (داشتن بار فرهنگی)، عدم نیاز به سرمایه‌گذاری کلان در مقایسه با دیگر رشته‌های صنعتی، قابلیت ایجاد و توسعه در مناطق مختلف (شهر، روستا و جوامع عشایری)، سهولت در ایجاد مراکز تولید، دارا بودن ارزش افزوده زیاد در مقایسه با صنایع دیگر، خودکفا و متکی به مواد اولیه داخلی، کمک به رشد و توسعه اقتصادی و داشتن زمینه‌های مناسب جهت صادرات اشاره کرد. آنچه مقولهٔ صنایع دستی را از هنر کاردستی متمایز می‌سازد، هدف از ساختن آنهاست. صنایع دستی لوازمی هستند که قرار است مورد استفاده قرار گرفته و کهنه، پوسیده و غیره شوند. موارد استفاده از آن‌ها بیش از یک تزئین ساده است. صنایع دستی اغلب کارهای فرهنگی و مرسوم تلقی می‌شوند زیرا به عنوان بخشی از الزامات زندگی روزمره مطرح هستند. درحالی که هنر و کاردستی بیشتر یک فعالیت سرگرمی گونه و یک ارائه بی نقص از یک تکنیک خلاقیت است. از جنبه‌های عملی انواع مختلف صنایع دستی به دلیل شباهت مورد استفاده، مپوشانی زیادی دارند. ۱۰ ژوئن روز جهانی صنایع دستی است. صنایع دستی، آیینه ای تمام نما از هویت و فرهنگ ایرانی است که با دستان پرمهر هنرمندان این سرزمین به جهانیان عرضه می‌شود. ایران با حدود ۳۰۰ نوع صنایع دستی، یکی از کشورهای برتر جهان در این حوزه به‌شمار می‌رود. این تنوع، از فرش‌های نفیس ایرانی گرفته تا میناکاری، سفالگری، خاتم کاری، قلم زنی و ظروف مسی، در هر گوشه از این سرزمین دیده می‌شود. هر شهر و روستایی با صنایع دستی خاص خود، نه تنها نیازهای روزمره را تأمین کرده، بلکه با خلاقیت و هنر مردم آن منطقه، آثاری ماندگار خلق کرده که بخشی از هویت فرهنگی ما را تشکیل می‌دهد.... بیشتر در ویکی پدیا